Türk ulusu bin bir yokluk ve sıkıntılar içerisinde olmasına rağmen
ayağındakini, bedenindekini ve boğazındakini vererek özgürlüğünün anıtı olan
Kurtuluş Savaşı’nı başarıya ulaştırmıştır. Geçmişin ekonomik yıkımını en acı
biçimde sırtında taşımakta olan halkın savaş sonrasında da devam eden
yoksulluğunu yenmek için ATATÜRK çok çalışmıştır. Bulunabilen her
kaynağın en verimli biçimde değerlendirilmesi için ekonomik kalkınma
seferberliği başlatmıştır. Bir taraftan yeni ekonomik kaynaklar yaratılmasına
diğer taraftan da savurganlığın önlenmesi ve tasarruf bilincinin yerleşmesine
çaba harcamıştır. Buna özen gösterenleri de takdir etmiştir. Aşağıdaki
anekdot, ATATÜRK’ün bu konudaki düşüncelerini yansıtan güzel bir örnektir:
Bir tarihte ATATÜRK Ege vapuru ile Mersin’e gitmiş. Dönüşte vapur
Fethiye’de durmuş. Kasabada halk şenlik yaparken, gemilerden de havai
fişekler atılıyormuş. Kendisine eşlik eden Zafer torpidosunda bulunan
ATATÜRK, donanmanın şenliklerini seyrederken, kumandanlardan biri, Zafer
torpidosu kumandanına bir torpil atmasını söylemiş.
Torpido kumandanı:
-Hay hay efendim, demiş, yalnız bir torpilin değeri elli bir liradır.
Bunun üzerine ATATÜRK:
-Vazgeçin torpil atmaktan, bu millet o kadar zengin değildir.
Ve torpido kumandanına dönerek:
-Sizi kutlarım, diye iltifatta bulunmuş.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder